Wie alleen naar de cijfers uit Amsterdam en Den Haag kijkt, ziet al sombere vooruitzichten. Maar hier in Drenthe beginnen de gevolgen van de neergang in de Nederlandse iGaming-sector zich op subtielere manieren te laten voelen, minder sponsorcontracten, lagere marketingbudgetten en krapper wordende marges voor bedrijven die afhankelijk zijn van de sector.
Toen in januari 2025 de belasting op gelicentieerde gokexploitanten werd verhoogd van 30,5% naar 34,2%, verwachtte de overheid een hogere opbrengst. In theorie was het simpel: hogere tarieven zouden meer belastinggeld opleveren, zeker in een markt die sinds de regulering in 2021 was gegroeid. In werkelijkheid daalde de brutospelopbrengst (GGR) in de eerste helft van 2025 met ongeveer 25% vergeleken met dezelfde periode vorig jaar. De belastingopbrengst ligt nu op koers om zo’n €200 miljoen lager uit te vallen dan verwacht, ondanks de verhoging. Voor 2026 staat zelfs nog een stijging naar 37,8% gepland.
Het probleem is niet alleen dat er minder wordt ingezet, maar ook waar dat geld naartoe gaat. Strenge stortingslimieten, beperkingen op reclame en scherpere controles hebben de gereguleerde markt minder aantrekkelijk gemaakt, vooral voor spelers die hogere bedragen besteden. Dat heeft de deur geopend naar buitenlandse online casinos, platforms met een vergunning buiten Nederland, maar wel bereikbaar voor Nederlandse spelers. Deze sites bieden vaak een groter spelaanbod, soepelere inzetlimieten en de mogelijkheid om met cryptovaluta te storten en op te nemen, wat transacties snel en discreet maakt. Hoewel ze buiten het toezicht van de Nederlandse toezichthouder opereren, trekken hun gemak en variatie elke maand meer spelers aan.
Deze verschuiving heeft de zogeheten kanalisatiegraad, het percentage online gokken dat plaatsvindt bij Nederlandse licentiehouders, flink onder druk gezet. Begin 2024 lag dat cijfer op zo’n 58%. Nu schommelt het rond de 50%. De belastingopbrengst ligt nu op koers om zo’n €200 miljoen lager uit te vallen dan verwacht, ondanks de verhoging. Voor 2026 staat zelfs nog een stijging naar 37,8% gepland. Met andere woorden: de helft van alle online inzetten in Nederland gebeurt bij een aanbieder die de Nederlandse toezichthouder niet kan controleren. Voor consumenten betekent dat minder mogelijkheden om verhaal te halen als er iets misgaat. Voor de sector en de staat betekent het minder middelen voor veilig spel en aanzienlijk minder belastinginkomsten om toezicht te financieren.
De effecten zijn ook merkbaar in de lokale economie. In regio’s zoals Drenthe hebben gelicentieerde aanbieders en hun partners sportclubs, evenementen en lokale initiatieven ondersteund. Marketingbudgetten die ooit ruimte boden voor lokale sponsoring worden teruggeschroefd. Organisatoren van evenementen zien minder bijdragen vanuit de goksector. Lokale leveranciers, van cateringbedrijven tot reclamebureaus, verliezen stille contracten.
Voor kleinere legale aanbieders is de nieuwe belastingdruk het zwaarst. Een bedrijf dat €1 miljoen aan GGR genereert, hield onder het oude tarief ongeveer €36.450 winst over. Nu is dat nog maar €6.480. Vanaf 2026 kan datzelfde bedrag zelfs leiden tot een verlies van bijna €28.000. Met zulke cijfers blijft er weinig ruimte over voor investeringen in nieuwe producten, klantenservice of lokale betrokkenheid.
Brancheorganisatie VNLOK was duidelijk: de belastingverhoging is “ineffectief, inefficiënt en zelfs volledig contraproductief.” Volgens hen duwt de combinatie van hogere belastingen en strengere regels consumenten juist richting ongereguleerde aanbieders, terwijl legale exploitanten het moeilijker krijgen om te concurreren. Ook de Kansspelautoriteit (KSA) heeft erkend dat het hogere tarief niet het gewenste inkomen heeft opgeleverd. Beide organisaties waarschuwen dat het gereguleerde aanbod op termijn te zwak wordt om de bescherming te bieden waarvoor het bedoeld is.
Vanuit het perspectief van de speler is de overstap naar buitenlandse platforms begrijpelijk. Naast het grotere spelaanbod en flexibele betaalmogelijkheden, bieden deze sites vaak promoties en bonussen die voor Nederlandse licentiehouders verboden zijn. Voor de gelegenheidsspeler is dat misschien geen doorslaggevende reden, maar voor hogere inzetten kan het verschil groot zijn.
Voor Emmen en andere steden in Drenthe is de grotere zorg het langzame wegvloeien van economische activiteit. Lokale techbedrijven die software ontwikkelen of digitale marketingdiensten leveren aan gelicentieerde aanbieders, krijgen minder opdrachten. Horecabedrijven die vroeger profiteerden van branche-evenementen, hosten nu minder bijeenkomsten. Zelfs lokale media zien minder advertentie-inkomsten uit de goksector. Het is een kettingreactie die begint met minder inzetten in het gereguleerde systeem en eindigt met kleinere budgetten in de regio.
Daar komt nog bij dat spelers die eenmaal de overstap maken naar de ongereguleerde markt, moeilijker terug te halen zijn. Vooral grote, goed gefinancierde offshore aanbieders weten hoe ze klanten aan zich binden. Het gevolg is dat de gereguleerde sector meer moet uitgeven aan terugwinacties, als daar überhaupt nog budget voor is.
Voorlopig blijft de overheid vasthouden aan haar koers en is er geen teken dat de komende belastingverhoging wordt heroverwogen. Maar naarmate het belastinggat groter wordt en meer aanbieders waarschuwen voor dalende marges, zal de druk op herziening waarschijnlijk toenemen. Een balans vinden tussen consumentenbescherming, belastinginkomsten en een concurrerende gereguleerde markt is geen makkelijke opgave, maar het huidige beleid maakt die balans alleen maar lastiger.
Zolang gelicentieerde Nederlandse aanbieders te maken hebben met hogere kosten en strengere beperkingen, en buitenlandse casinos meer vrijheid en keuze bieden, zal de uitstroom van spelers uit de gereguleerde markt doorgaan. Voor steden en regio’s die aan deze sector verbonden zijn, via werkgelegenheid, sponsoring of toeleveringsketens, betekent dat zich voorbereiden op magere jaren.
Ik ben Tim, een gedreven schrijver met een passie voor journalistiek. Ik begon mijn carrière als verslaggever voor lokale kranten, waar ik mijn liefde voor verhalen ontdekte. Mijn pen leidde me door boeiende reportages en diepgaande interviews. Met een scherpe blik op de wereld schrijf ik nu diverse artikelen, van diepgaande analyses tot inspirerende profielen. Mijn journalistieke achtergrond en nieuwsgierigheid drijven me om de waarheid te ontdekken en deze met de wereld te delen. In elke zin streef ik ernaar lezers te informeren en te inspireren, mijn woorden resoneren met hen.
